آقای نابغه

 

چند روزی است که برای فرار از فکرهای بیهوده و سرزنش خودم که چرا درس نمیخوانم و چرا در قابلمه بازه و چرا گوشهاش درازه و این حرفها ،دوباره رو آوردم به سریالهای دوهزاری تلویزیون آنهم نه با اینترنت پر سرعت که دو روزه فاتحه اش خوانده است که با اینترنت دایال آپ .خلاصه این آقای جیرانی واقعا که حالمون رو خراب کرد با این سریال چرندش» مرگ تدریجی یک رویا «آقای جیرانی آخه شما چرا ؟حالا این شد تصویر روشنفکران زن ایرانی ؟ حالا زنهای نویسنده که طرفدار آزادی هستند همه زندگی را ول کرده اند و نشسته اند پای بساط مشروب خوری و شده اند ابزار دست نویسنده های خارجی ؟ حالا نویسنده های خارجی همه شده اند منحرف و دنبال اینکه بقیه رو خونه خراب کنند ؟ حالا همه آدمهای مذهبی شده اند خوب و پاک و منزه و بقیه همه وحشی و بوی انسانیت به مشامشان نرسیده؟ حیف که من فضول تر از این حرفهام که سریال رو تا آخر ندیده ول کنم و منتظرم که ببینم این دختر نویسنده که همه رمانهاش اول میشود و مردم برای رمانهاش سر و دست میشکنند موفق میشود که سرش را از زیر تنش بیرون بکشد مانده ام که این نویسنده مشهور چه طور عرضه بالا کشیدن دماغش رو ندارد؟ راستی «اگر نخوردیم نون گندم که دیدیم دست مردم» از کی تا حالا مردم مشروب رو سر سفره میگذارن و با غذا و مثل آب سر میکشند؟بابا هر چیزی یه رسم و رسومی داره!

 این روزها چقدر قیمت آدمها کم شده !

*با دیدن قسمت جدیدش چند تا نکته جدید هم داره, در مراسم ختم مادر نویسنده بیگانه شعر فروغ میخونند و خانم نویسنده هنگام برگشتن از مراسم شب نشینی با عناصر معلوم الحال مصداق تبرج بله درست حدث زدید!! همان چکمه های ساق بلند با پاشنه های نازک رو پا کردند !!